Πρόκειται για το συνηθέστερο μαγειρικό σκεύος στην αρχαιότητα. Βρέθηκε το 1960 στη νότια πλαγιά της Ακρόπολης. Σώζεται ακέραιη. Ο πυθμένας είναι στρογγυλεμένος για την τοποθέτηση της χύτρας σε πυροστάτη. Το σώμα είναι βαθύ και κακοπλασμένο. Οι κάθετες λαβές ξεκινούν από τον ώμο και καταλήγουν στο χείλος, το οποίο στρέφεται προς τα έξω. Η επιφάνεια είναι καπνισμένη από την επαφή της χύτρας με τη φωτιά. Το σώμα περιτρέχουν αυλακώσεις, οι οποίες πιθανόν εξυπηρετούσαν τον ασφαλέστερο χειρισμό του σκεύους κατά το πλύσιμο ή τη μεταφορά.